今日全日都係屋企，好悶呀。
日日都係咁，湊女，湊女，再湊女，已經個半月啦，真好悶呀，又冇人肯幫我，真係好辛苦呀，好想死呀。
搵啲朋友傾下計，啲朋友就個個都話唔得閒，遲啲先搵我，但係就永遠都冇咗件事。個個都係有事就搵你，冇事就唔理你，唔同朋友係咁樣做嘅咩，咁做朋友嚟做咩呀。
今日買咗啲月餅比亞媽同奶奶。點知送到比奶奶嘅時候，佢唔領情唔在講，仲話冇人食，唔好買，費事晒錢喎。佢究竟知唔知我都係一份心意，唔鍾意咪算囉，唔使咁講嘢呀，我仲見今年美心出咗隻脆脆冰皮嘅月餅，食咗都唔會血壓高呀，咪買比佢，諗住等佢開心下，點知仲比佢話，真係唔知佢想點，唔買比佢，佢又同人講，做節都唔識買啲嘢表示下，買咗呢，佢又話呢樣話嗰嘢，都唔知佢想點，真係頭痛呀。唔理啦，做咗本份就算啦，佢唔領情就算。
我好想搵嘢做，但係搵到嘢做就變咗兩個女冇人湊，都唔知點算。如果只係得老公佢一份人工跟本就唔夠，但係又申請唔到綜援，唯有我都出嚟做嘢先夠屋企用，點算呢，可以搵邊個湊女呢，諗住叫亞媽湊，我知亞媽佢一定唔肯；問奶奶，佢就一口話唔肯，都唔明我奶奶架，個孫佢都有份架，唔同玩就得，湊就唔得呀，湊就一定要我亞媽湊呀，佢咪好好，我真係唔明佢點諗架。搞到我宜家都唔知搵唔搵嘢做好，真係頭痛呀。
|
